آسانسورهای شیب دار

در آسانسورهای شیب دار اولیه، حرکت مورب کابین بر روی ریلهای راهنما ، به وسیله یک موتور محرک و سیم بکسل انجام می پذیرد.
چرخهایی که حکم کفشک را در این آسانسورها به عهده داشتند، به دو صورت داخلی و بیرونی بودند.

چرخهای داخلی بدون لبه بوده و روی ریلهای راهنما می لغزند ولی چرخهای بیرونی دارای لبه بوده و با درگیر شدن با ریل راهنما کابین را به سمت بالا و پائین هدایت می کردند.
آسانسورهای شیب دار که در مسیری غیر از مسیر عمودی حرکت می کنند، کاربردهای مختلفی داشته، این آسانسورها می توانند سرویس دهی مکمل پله های برقی باشند.

بسیاری از این آسانسورها هم اکنون در سیستم ایستگاههای متروی استکهلم در سوئد وجود دارد.
در آسانسورهای شیب دار اولیه، همیشه یک نفر اپراتور یا نگهبان در داخل کابین حضور داشت و در صورت بروز خطر یا احساس مشکل و یا هر دلیل دیگری که ادامه حرکت آسانسور با خطر مواجه می شد، نگهبان ترمز خطر را می کشید و این سیستم به صورتی بود که فکهای آن در ریلها و یا نوار چوبی همجوار و در امتداد ریلها فرو رفته و آسانسور متوقف می شد.